Ο δεμένος ώμος


Είπε που χτύπησε σε τοίχον ή που έπεσε.
Μα πιθανόν η αιτία να 'ταν άλλη
του πληγωμένου και δεμένου ώμου.

Με μια κομμάτι βίαιη κίνησιν,
απ' ένα ράφι για να κατεβάσει κάτι
φωτογραφίες που ήθελε να δει από κοντά,
λύθηκεν ο επίδεσμος κ' έτρεξε λίγο αίμα.

Ξανάδεσα τον ώμο, και στο δέσιμο
αργούσα κάπως· γιατί δεν πονούσε,
και μ' άρεζε να βλέπω το αίμα. Πράγμα
του έρωτός μου το αίμα εκείνο ήταν.

Σαν έφυγε ηύρα στην καρέγλα εμπρός,
ένα κουρέλι ματωμένο, απ' τα πανιά,
κουρέλι που έμοιαζε για τα σκουπίδια κατ' ευθείαν·
και που στα χείλη μου το πήρα εγώ,
και που το φύλαξα ώρα πολλή --
το αίμα του έρωτος στα χείλη μου επάνω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1919)

The bandaged shoulder

He said that he had hurt himself on a wall or that he had fallen.
But there was probably another reason
for the wounded and bandaged shoulder.

With a somewhat abrupt movement,
to bring down from a shelf some
photographs that he wanted to see closely,
the bandage was untied and a little blood ran.

I bandaged the shoulder again, and while bandaging it
I was somewhat slow; because it did not hurt,
and I liked to look at the blood. That
blood was a part of my love.

When he had left, I found in front of the chair,
a bloody rag, from the bandages,
a rag that looked in belonged in garbage;
which I brought up to my lips,
and which I held there for a long time --
the blood of love on my lips.

Constantine P. Cavafy (1919)